بیراهه
چند هفته پیش داشتم واسه یه سفر آماده میشدم که به ذهنم رسید: اگه این سفر از اون نوعی بود که دیگه راه برگشت نداره، آماده هستم یا نه؟!! بعد رفتم سراغ کوله پشتی معنویاتم و حسابی زیر و روش کردم. دیدم یه چیزایی واسه سفر کم و کسر دارم! رفتم تو فکر...آخه اونایی که جاشون تو کوله ام خالی بود رو نمیشه با پول تهیه کرد با خودم گفتم، کاش من اون چیزی رو که واسه تهیه اینا لازمه؛ داشتم و اینجوری گرفتار این دنیا نمی شدم. یاد حرف اون بنده خدایی افتادم که یه روز بهم گفت: "ای کاش همه ما آدمها؛ میدونستیم چند روز تو این مسافرخونه مهمونیم، اونوقت دیگه شاید کسی کوله اش خالی نبود و همه با کوله ی پُر از سوغاتی های قشنگ اینجا رو ترک میکردن". درسته! این دنیا وسوسه برانگیزه..... اما همه اینو خوب میدونیم که هیچ کجا خونه خود آدم نمیشه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ + بالاخره یه روز برمیگردم خونه اولم ++ فکر کنم هنوزم نتونستم همشونو تهیه کنم. ای کاش... :(
| Design By : Night Melody |
